Trzech uzbrojonych mężczyzn napada na bank w Nowym Jorku. Grupa terrorystów uprowadza na lotnisku młodą kobietę, żądając uwolnienia swoich kolegów z organizacji. Takie i podobne sceny mogą nam towarzyszyć każdego dnia, gdy po całodziennym wysiłku zasiądziemy przed ekranem telewizora i po przejściu kilku kanałów okaże się, że większość bloków informacyjnych zaserwuje nam porcję "mocnych wrażeń". Jeśli i to nie podniesie dostatecznie poziomu adrenaliny, mamy w zasięgu kanał filmowy czy "dobrą" płytę dvd, gdzie jeden z potężnych supermenów rozprasza "czarne chmury", jakie zawisły nad spokojnym dotąd miasteczkiem.

Mc Luhana globalna wioska
Bezustanny przekaz informacyjny wiedzie nas ku profetycznej Mc Luhanowskiej globalnej wiosce, w której króluje elektroniczny przekaźnik, nastawiony na zapewnienie swojemu odbiorcy pełnego serwisu informacyjnego, nie zaniedbując przy tym jego potrzeb natury kulturalnej i zapewniając ciągły dopływ świeżych produkcji filmowych.
Długo oczekiwany dwudziesty pierwszy wiek, kazał dzieciom już na początku lat osiemdziesiątych naszego wieku, na lekcji plastyki, na pytanie jak będzie wyglądał świat za sto lat, rysować ludzi o nieproporcjonalnie dużych głowach, zasiadających przed ekranami monitorów. Ta dziecięca intuicja sprzed lat, preferująca takie przejaskrawienia, może prowokować nas do postawienia na nowo pytania o wygląd przyszłych mieszkańców globalnej wioski, nastawionych na konsumpcyjny odbiór "massmedialnej papki".

"Mizerna owczarnia" w kościele parafialnym
Już w pierwszej połowie dwudziestego wieku, włoski ksiądz Jakub Alberione (1884-1971) pisał o "mizernej owczarni" w czasie niedzielnej Mszy św. w kościele parafialnym, do której przemawia proboszcz, i pełnej sali kinowej w sąsiedztwie, gdzie publiczność, zwłaszcza ludzi młodych, pozostaje pod wpływem wielkich potentatów filmowych, którzy pozostawiają nam świątynie, a zabierają dusze. Kształt dzisiejszego świata - a niestety w coraz większej części i "Bożej owczarni" - kształtowany jest poprzez środki społecznego przekazu (i to przez ich "czarną", tę bardziej krzykliwą część). Od kiedy Hertz i Marconi dają możliwość rozwoju radia, a w pracowni braci Lumiere powstaje film (1895), trwa gigantyczna walka o moralność człowieka, ewolucja od homo sapiens ku homo electronicus.

Szkoła typograficzna "dobrego druku"
W klimacie entuzjazmu, jaki towarzyszył rozwojowi nowoczesnych form masowego przekazu, w Kościele katolickim rodzi się nowa inicjatywa wypływająca od ks. Alberione. Inspirowany nauczaniem "papieża przełomu wieków" - Leona XIII, zakłada w 1914 roku szkołę typograficzną "Dobrego Druku", jako konkurencję dla prasy liberalno- antyklerykalnej, która zaczęła zalewać ówczesny "rynek prasowy" Włoch. Szkoła z czasem przekształca się w instytut zakonny, który otrzymuje w 1927 roku zatwierdzenie miejscowego biskupa. Dynamiczny rozwój młodego zgromadzenia sprawia, że zakonnicy szybko wychodzą poza teren Włoch, aby w 1934 roku postawić pierwsze kroki w Polsce. Niestety ta obecność zostaje przerwana w okresie dyktatury stalinowskiej, kiedy to pauliści - bo tak nazywają się członkowie Towarzystwa Świętego Pawła - trafiają do więzienia, a następnie zmuszeni są do opuszczenia Polski. Powrót następuje dopiero w 1978 roku. Za patrona swojego Zgromadzenia ks. Jakub Alberione obiera św. Pawła Apostoła, podziwiając jego zapał misyjny, uniwersalizm horyzontów geograficznych, kulturowych i duchowych. Już samo jego imię wystarczy jako program działania - pisał. Głośnym staje się stwierdzenie, że gdyby św. Paweł żył dzisiaj, zająłby się działalnością wydawniczą ze względu na jej zasięg i siłę oddziaływania. W centrum misji nowego instytutu Założyciel umieszcza "głoszenie Chrystusa"; dawanie Go w taki sposób, aby Jego orędzie dotarło do wszystkich i było dla wszystkich przystępne, bez względu na status społeczny, bez zakreślania granic opartych na przekonaniach religijnych lub politycznych. Ks. Alberione wierzy mocno w człowieka, jego inteligencję i zdolność czynienia dobra.

Prawo Przemienienia
Aby zaakceptować nowy sposób interpretacji świata i funkcji, jaką spełnia w nim technologia i elektronika ks. Alberione wprowadził to, co możemy określić jako prawo Przemienienia. Chrystus przemienił się na górze Tabor przed wybranymi apostołami. Jego oblicze stało się jak słońce, a ubranie białe jak światło. Społeczeństwo ma przemienić narzędzia techniki w środki ewangelizacji i zbawienia. W 1954 roku tak zastosował to prawo: Środki techniczne, maszyny, wszystkie narzędzia kinematograficzne i radiofoniczne są przedmiotami świętymi z uwagi na cel, któremu służą. Dlatego maszyna staje się amboną, studio reklamy i grafiki staje się kościołem, w którym trzeba przebywać z takim szacunkiem, jaki towarzyszy pobytowi w świątyni. W czasach przedsoborowych były to poglądy bardzo nowatorskie i nie miały łatwej drogi. Ich słuszność znalazła potwierdzenie dopiero w dekrecie Soboru Watykańskiego II Inter mirifica (1963) i osiem lat później, gdy papież Paweł VI opublikował instrukcję duszpasterską Communio et Progressio (1971), w której nadał nowym narzędziom ewangelizacyjnym taką samą wagę, jaką ma przepowiadanie oparte na metodach tradycyjnych.

Nowe ambony dla głoszenia słowa Bożego
Rozwój misji paulistów przebiega równolegle do rozwoju środków społecznego przekazu. Jeśli początkowo było to jedynie słowo drukowane, to dziś dotykamy zapisu cyfrowego i przekazu za pomocą łącz internetowych. Nie jesteśmy przywiązani do jakiejś formy; jesteśmy przywiązani do Ewangelii... jeżeli pożyteczniejsze od książek będą płyty, weźcie płyty; jeżeli filmy pokażą lepiej naukę Kościoła aniżeli książki, to weźcie filmy - pisał ks. Alberione. Edycja Świętego Pawła (tak brzmi pełna nazwa wydawnictwa paulistów) posiada własny dom wydawniczy w Częstochowie, studio nagrań, oraz księgarnie firmowe w Częstochowie i Gnieźnie, a także księgarnię internetową. Publikuje wydawnictwa fonograficzne (kasety, CD, dvd), kalendarze, pocztówki i książki, a ostatnio miesięcznik współczesnej rodziny "Magazyn Familia". Pierwszorzędnym dziełem wykonywanym przez paulistów jest rozpowszechnianie Pisma Świętego. Od czasu założenia do dzisiaj rozprowadzono w skali światowej około 100 milionów egzemplarzy Biblii. Ks. Alberione podkreślał potrzebę powszechnego dostęou do Pisma Świętego. W 1931 roku ukazał się we Włoszech przekład Biblii w pięciu językach, drukowany w odcinkach, w formie broszur rozprowadzanych za niewielką opłatą. Wtedy też zrodziła się idea Biblii z komentarzem opartym na katechizmie. Ta forma stanowiła wówczas (przed Soborem Watykańskim II) zupełną nowość. Edycja Świętego Pawła w Polsce we współpracy z najlepszymi biblistami przygotowała najnowszy przekład Pisma Świętego z komentarzem przeznaczonym dla jak najszerszego odbiorcy. Jest to wkład Zgromadzenia w ewangelizacyjną misję Kościoła.

Pauliści w Lublinie
Wspólnota Paulistów w Lublinie przy ulicy Laury 1 została założona w  1989 roku. Lubelski Dom św. Pawła powstał jako drugi dom Zgromadzenia, od momentu reaktywowania instytutu w Polsce w 1978 roku przez ks. Innocenzo Dante. Od początku jest to Dom studiów, w którym klerycy przygotowują się poprzez studia filozoficzno-teologiczne do przyjęcia sakramentu kapłaństwa, natomiast bracia, czyli ci, którzy nie przyjmują święceń kapłańskich - do złożenia wieczystych ślubów zakonnych, aby wypełniać w sposób właściwy sobie misję paulisty.  Oprócz działalności formacyjnej, w Domu w miarę możliwości prowadzi się działalność redakcyjną, która wspomaga redakcję wydawnictwa w Częstochowie i Warszawie. Życie wspólnoty opiera się na Konstytucjach, czyli regule zakonnej, i posiada swoje ważne i stałe momenty. Należy do nich sprawowana wspólnie każdego dnia Eucharystia, Liturgia Godzin oraz godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu. Cześć dla Jezusa Mistrza, ukrytego w Najświętszym Sakramencie, stanowi w życiu paulistów główny fundament, który wynika m.in. z faktu, iż myśl o założeniu Zgromadzenia zrodziła się u ks. Alberione właśnie podczas modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, w nocy na przełomie XIX i XX wieku. Cześć dla Pisma Świętego stanowi drugi ważny element życia wspólnoty. Codzienna lektura Biblii, wspólne rozważanie listów św. Pawła Apostoła jest inspiracją dla życia duchowego i działalności apostolskiej.

Epilog
Od dłuższego czasu mówi się o cudach i łaskach otrzymywanych za wstawiennictwem ks. Alberione. Kanoniczny proces beatyfikacyjny zakończył się 25 czerwca 1996 roku w Rzymie podpisaniem dekretu stwierdzającego heroiczność cnót, a 27 kwietnia 2003 r. miała miejsce beatyfikacja ks. Jakuba Alberione na Placu św. Piotra, której dokonał papież Jan Paweł II. Był to dla paulistów istotny fakt, potwierdzający uznanie przez Kościół misji poprzez apostolstwo środkami społecznego przekazu, jako drogi prowadzącej ku świętości. Nie traćcie ducha - pisał Założyciel - ale zachowujcie zawsze zdrowy optymizm. Wszystko można osiągnąć, mając dobrą wolę. Tym, co się nam dobrze udało, oddajmy chwałę Bogu; to, co się nam nie udało, niech nas uczy pokory i modlitwy po to, aby wzrastać.