|
scenariusz
Anthony Burgess
Vincenzo Labella
zdjęcia
Ennio Guarnieri
muzyka
Lalo Schifrin
Anthony Burgess
scenografia
Bruno Cesari
producent
Vincenzo Labella
Tarak Ben Ammar
montaż
John A. Martinelli |
Philip Sayer - Paul
Ava Gardner - Agrippina
James Mason - Tiberius
Derek Hoxby - Agrippa II
Anthony Andrews - Neron
Colleen Dewhurst - Antonia
David Hedison - Porcius Festus
Jane How - Poppea
David Sumner - Mathias
John Houseman - Gamaliel
Richard Kiley - Klaudiusz
John McEnery - Kaligula
Millie Perkins - Maria
Denis Quilley - Peter
Jennifer O'Neill - Messalina
Ian McShane - Sejanus
Fernando Rey - Seneka
Richard Roundtree - Serpenius
Susan Sarandon - Livilla
Ben Vereen - Etiopijczyk
Tony Vogel - Aquila
Jack Warden - Nerva
Anthony Zerbe - Poncjusz Piłat
Michael Wilding Jr. - Jezus Chrystus
Diane Venora - Corinna
Amanda Pays - Sara
Neil Dickson - Valerius
Paul Freeman - Cornelius
Vernon Dobtcheff - Flavius Sabinus
Akosua Busia - Acte
John Steiner - Szymon-czarnoksiężnik
Martin Potter - Gaius Calpernius Piso
|
|
Opis narastania konfliktu pomiędzy potęgą imperium rzymskiego, Żydami a pierwszymi chrześcijanami, pomyślany jako ekranizacja Dziejów Apostolskich. Po Zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Chrystusa na Apostołów w dzień Pięćdziesiątnicy zstępuje Duch Święty; wkrótce rozpoczynają się pierwsze prześladowania (ich ofiarą pada ukamienowany Szczepan), mimo to Kościół rozszerza się. Szaweł, gnębiciel nawrócony w drodze do Damaszku, staje się odtąd Pawłem, głosicielem Ewangelii, współdziałającym z powołanymi przez Jezusa Apostołami. W kolejnych epizodach występują m. in. chrzest etiopskiego sługi, starcie z Szymonem Magiem, nauczanie Piotra, finał prowadzi do męczeństwa Piotra i Pawła. Autorzy scenariusza (współscenarzysta Jezusa z Nazaretu, A. Burgess i jego producent, v. Libella) wplatają jednak w narrację, obok biblijnej, także fikcyjne wątki i postacie. Rozmach realizacyjny i dobra obsada aktorska łączą się jednak ze stereotypowymi rozwiązaniami widowiska kostiumowego; rezultatem jest produkt dostosowany do gustów szerokiej publiczności, natomiast religijny wymiar narracji biblijnej dotknięty został zaledwie powierzchownie.
(M. Lis, Anno Domini, w: Światowa Encyklopedia Filmu Religijnego, red. Marek Lis, Adam Garbicz, Kraków 2007) |